[NC] Fiction MarkBam - By ThisDay

CUT SCENE  กลีบปากที่เคยเอ่ยกระซิบค่อยๆจรดลงไปตามลำคอ แบมแบมรับรู้ได้ถึงลมหายใจร้อนๆที่พ่นรดลงมาบนเนินไหล่เมื่อมาร์คใช้ริมฝีปากแหวกไปตามเสื้อ ใบหน้าหวานเชิดรับกับกรอบใบหน้าที่ซุกอยู่ตรงลำคอ มาร์คยกร่างเล็กให้นั่งไปบนขอบอ่างล่างมือ ปากหยักขบงับลงบนกลีบปากอิ่มแบบเน้นๆอยู่ครั้งสองครั้งให้แบมแบมได้พอรับรู้รสชาติเข้มๆของเหล้าที่มาร์คไปดื่มมา แววตายามที่มาร์คจับจ้องอยู่ตอนนี้เพิ่มความร้อนฉ่าบนใบหน้าของแบมแบมได้เป็นอย่างดี อาจจะเพราะความดิบที่มากกว่าครั้งไหนที่ส่งผ่านแววตาคู่นั้น และแบมแบมรู้ดีว่าคงต้องใช้เวลาอยู่ในห้องน้ำแห่งนี้นานพอสมควร เสียงกระทบกันของริมฝีปากดังระงมก้องไปทั่วบริเวณห้องน้ำ ปลายลิ้นผลัดกันเกี่ยวกระหวัดไปมาโดยที่แบมแบมยังคงนั่งอยู่ที่เดิม มือหนาเริ่มลูบไล้ไปตามสะโพกมน ส่วนมือเล็กก็ส่งไปช่วยปลดกระดุมให้คนตรงหน้า แต่แล้วร่างบางกลับแอ่นไปด้านหน้าเพราะความชื้นฉ่ำของปลายลิ้นที่ตวัดลงมาโดยไม่บอกไม่กล่าว มาร์คฉกชิมยอดอกชมพูที่หวานสู้ลิ้นโดยมีเจ้าของส่งเสียงครางออกมาให้ได้ยิน “ อะ...อือ... ” ถึงจะร้องครางแต่ทว่าแบมแบมกลับแอ่นตัวขึ้นไปหาเพื่อบอกใบ้ว่ามาร์คควรจะทำมันมา

CUT SCENE             “ อืมมมมม... ”           มาร์คครางต่ำออกมาด้วยความพึงใจเมื่อปากอวบสวยของรุ่นพี่กำลังค่อยๆกลืนกินความเป็นชายของเขาให้หมดลงไปทีละน้อย แกนกายกลางลำตัวกลายเป็นแท่งไอติมที่มันจะไม่มีวันละลายเพราะยิ่งแบมแบมทำแบบนั้นมันกลับยิ่งแข็งรับกับมือที่กำอยู่รอบๆ เขาใช้มือจูบไปบนกลุ่มผมนุ่มที่ใบหน้าเจ้าของกำลังผลุบเข้าผลุบออก พี่แบมแบมค่อยๆเงยหน้าขึ้นยิ้มจนตาหยีเพื่อกระตุกหัวใจของเจนณภัทรครั้งแล้วครั้งเล่า           “ อึก...อื้อ... ”           เจนณภัทรคงจะปลดปล่อยความเป็นตัวเองมากไปจนเผลอลืมตัวหยัดสะโพกใส่โพลงปากอิ่มจนพี่แบมแทบสำลัก แต่นาทีนั้นอะไรก็คงฉุดรั้งไม่อยู่ เขารู้แค่ว่าทุกอย่างมันไม่ต่างกับอยู่ในความฝัน ความฝันที่พี่แบมแบมตัวเป็นๆกำลังทำเรื่องอย่างว่า พี่แบมที่เขาได้แต่จินตนาการถึงอยู่หลายต่อหลายครั้ง และเป็นอีกครั้งที่ต้องปลดปล่อยหยาดความต้องการออกไปโดยที่มีเรียวปากอิ่มเป็นที่รองรับ เจนณภัทรไม่ลืมที่จะเกลี่ยคราบน้ำที่ติดอยู่ตรงมุมปากให้พี่แบมแบมที่กำลังกลืนมันลงคอ ไม่ต่างจากที่ทำกันในห้องน้ำของบริษัท           “ เก่งจัง...รู้ด้วยว่าพี่กำลังหิวน้ำ ”