[NC] Fiction MarkBam - By ThisDay

Cut   เรียวปากเริ่มทำงานอีกครั้งจูบย้ำๆลงไปที่หัวไหล่ขบเม้มฝากรอยสีกุหลาบจางๆไว้แทนความเป็นเจ้าของก่อนจะไล่ขบลงมาตามท่อนแขนเล็กจนลงมาหยุดอยู่ที่ตุ่มไตสีอ่อน ปากหยักดูดลงไปบนยอดอกละเลงไปทั่วจนแฉะเป็นวงรอบๆ อกบางกระตุกเบาๆตอบรับสัมผัสที่ชวนกระเส่า มือเล็กถูกยกขึ้นมากุมขยำไปที่กลุ่มผมสีเข้มจนคนที่กำลังเป็นฝ่ายปรนเปรอครางต่ำอยู่ในลำคออย่างชอบใจ “ อืมมแบม นมมึงหวานจัง ” ก็รู้ว่าพูดไปคนใต้ร่างจะรู้สึกอายแต่ก็อดไม่ได้ที่จะแซวที่จะแหย่ เพราะตอนที่ร่างบางเขินมันยิ่งกระตุ้นให้อารมณ์ของเขามันพุ่งพล่าน พอเห็นว่าคนที่โดนล้อไม่ยอมพูดอะไรออกมาก็ใช้ลิ้นร้อนๆละเลงถี่ๆลงบนจุดกระสันจนร่างบางแอ่นรับแทบไม่ทัน “ อือ...มาร์คอ่ะ...เบาๆ ” จ้วบบบ “ งือ...อ๊ะๆ ” ร่างเล็กบิดตัวเร่าไปมาเพราะความทรมานยิ่งห้ามก็เหมือนยิ่งยุ ลิ้นร้อนตวัดไปมาจนมือเล็กเริ่มขยุ้มกลุ่มผมแรงๆ ขาเรียวตั้งฉากจิกปลายเท้าด้วยความเกร็งปากอิ่มเริ่มสั่นเผยอพอๆกับขนอ่อนๆที่ตั้งกราวไปทั้งตัวไม่นานมือหนาก็เคลื่อนมาอยู่ที่หน้าท้อง มาร์คลูบวนลงไปเบาๆก่อนจะเลื่อนลงต่ำมาหยุดอยู่ที่ส่วนอ่อนไหวกลางลำตัว...

Cut นานแค่ไหนไม่รู้ที่ผมกับมันยังอยู่ที่เดิม การกระทำเดิมๆ เราไม่ได้สนใจว่าเวลามันจะผ่านไปนานซักเท่าไหร่ ผมโอบรั้งลำคอแกร่งของผู้เป็นเจ้าของตักที่ผมกำลังนั่งพาดลงไป เจ้าของวันเกิดยังคงประกบริมฝีปากไม่ยอมเลิกรา ไม่เลิกราราวกับโหยหามาทั้งชีวิต ถึงแม้ว่าเราจะเคยจูบกันมานักต่อนัก เราต่างรู้ดีว่าเราทั้งคู่ต่างก็ต้องการกันและกันมากมายแค่ไหน ลิ้นร้อนเกี่ยวกระหวัดอย่างกระหายไปทั่วโพรงปากชักนำพาคนที่ไม่ชำนาญให้พลอยดูเหมือนว่าจะชำนาญไปด้วยแม้จะรู้ตัวเองว่าไม่ได้เรื่องแค่ไหนก็ตาม คนคุมเกมยอมปล่อยให้ปากของผมได้พัก ตามมาด้วยลมหายใจหอบถี่ ผมห่อปากหายใจซบหน้าเข้าหาไหล่กว้าง หน้าอกของผมกระเพื่อมไปตามแรงจังหวะลมหายใจ มันแนบชิดแทบจะติดเป็นเนื้อกับแผ่นอกแกร่งของอีกคน ที่ดูเหมือนทุกอย่างจะสบายๆแทบจะต่างจากผมโดยสิ้นเชิง มันไม่ปล่อยให้ผมได้พักนานเกมรักของมันกำลังจะเริ่มขึ้นอีกครั้ง ใช่มันเป็นเพียงแค่การเริ่มต้น ปากหยักเริ่มรุกอีกครั้ง แต่ไม่ใช่ที่เดิม ใบหูของผมถูกขบเม้มไล่ลงมาจนถึงซอกคอที่รอยเก่ามันคงจะเริ่มเจือจาง ความเสียวเข้าแทรกไปทั่วทุกประสาทสัมผัสเมื่อลิ้นเรียวลากไซร้ตั้งแต่ซอกคอลงไปถึงเ...