NC MarkBam มาร์คเมทัล -1 [chapter14]
Cut
คนคุมเกมยอมปล่อยให้ปากของผมได้พัก ตามมาด้วยลมหายใจหอบถี่
ผมห่อปากหายใจซบหน้าเข้าหาไหล่กว้าง หน้าอกของผมกระเพื่อมไปตามแรงจังหวะลมหายใจ
มันแนบชิดแทบจะติดเป็นเนื้อกับแผ่นอกแกร่งของอีกคน ที่ดูเหมือนทุกอย่างจะสบายๆแทบจะต่างจากผมโดยสิ้นเชิง
มันไม่ปล่อยให้ผมได้พักนานเกมรักของมันกำลังจะเริ่มขึ้นอีกครั้ง
ใช่มันเป็นเพียงแค่การเริ่มต้น
ใช่มันเป็นเพียงแค่การเริ่มต้น
ปากหยักเริ่มรุกอีกครั้ง แต่ไม่ใช่ที่เดิม
ใบหูของผมถูกขบเม้มไล่ลงมาจนถึงซอกคอที่รอยเก่ามันคงจะเริ่มเจือจาง
ความเสียวเข้าแทรกไปทั่วทุกประสาทสัมผัสเมื่อลิ้นเรียวลากไซร้ตั้งแต่ซอกคอลงไปถึงเนินลาดไหล่
มือหนาๆก็ไม่น้อยหน้ามันจับอยู่เฉยๆได้ไม่นานก็เริ่มล้วงลอดผ่านใต้สาปเสื้อ
ผมสะดุ้งเล็กน้อยเมื่อมันแตะเบาๆที่ข้างลำตัว
เอวของผมถูกเป็นที่รองรับให้ฝ่ามือซุกซนลูบไล้ไปตามอารมณ์ปากก็ยังทำงานสร้างรอยกลีบกุหลาบเป็นรางวัลที่ผมปล่อยให้เจ้าของตักได้ทำตามใจ
“อ๊ะ...ม...มาร์คฮืมมม....”
เหมือนถูกปั่นด้วยคมเข็มนับร้อย หน้าอกไม่รักดีมันเด้งรับการมาเยือนของปลายนิ้วที่เพิ่งลากผ่านเอวผ่านท้องน้อยจนตอนนี้มันกำลังหยุดอยู่บนเม็ดยอดอกที่เริ่มตั้งแข็งชูชัน
“เรียกกูทำไมครับ อยากได้อะไรเป็นพิเศษเหรอ”
ไม่ต้องพูดก็ไม่มีใครว่า มันคงรู้ว่าตอนนี้ผมกำลังมีอารมณ์ร่วมมากขนาดไหน
ปลายนิ้วโป้งทั้งสองบรรเลงเล่นระดับความไวด้วยความพร้อมเพรียง มันก็รู้ว่าผมอายกับท่าทางเสียงน้ำเสียงของตัวเองที่หลุดออกมาเมื่อกี้
แต่พอมันเห็นแบบนี้กลับยิ่งได้ใจ ยิ่งเห็นหน้าที่แดงขึ้นเรื่อยๆก็ยิ่งลงน้ำหนักไปที่นิ้วมือที่บดขยี้อยู่บนตุ่มทั้งสองที่แข็งเป็นไตอยู่ตอนนี้และไม่มีทีว่าจะหยุดลง
“มาร์คกูม...ไม่ไหวละ อื้อ...เบาๆ” ผมที่เริ่มทนไม่ไหวกับสัมผัสที่ชวนให้ร่างที่สั่นและพร้อมจะแหลก ผมส่ายหัวคลอนไปมาเริ่มหลับตาพริ้ม มันคงจะกลัวว่าผมจะเสียวไม่พอจัดการประกบปากเข้ามาอีกรอบไม่ให้ผมได้บ่นอะไรให้ระคายหู
หยาดน้ำสีใสยืดเป็นสายเมื่อมาร์คมันละริมฝีปากออกเป็นช่วงๆ
ละออกมาก็จ่อกลับเข้าไปใหม่หลายครั้งซ้ำไปซ้ำมา
สมองของผมมันขาวโพลนไปหมดแล้วจนไม่อยากจะรับรู้อะไรทั้งส่วนบนและช่วงล่างที่ถัดลงมาถูกปรนเปรอจากคนที่ผมเพิ่งจะเซอร์ไพส์วันเกิดแต่ตอนนี้มันกำลังเซอร์ไพส์ผมด้วยอารมณ์ที่ยากจะบรรยาย
มันประคองร่างของผมจัดการช้อนตัวผมขึ้นมาโดนให้ขาทั้งสองพาดอ้อมไปอยู่ข้างหลังวางมือไว้ระหว่างสะโพกและต้นขา
มันดันตัวเองให้ลุกขึ้นโดนที่ปากยังไม่ยอมลดละส่งต่อความหวานไม่รู้จักจบจักสิ้น ผมที่ตกใจกับความที่ไม่ได้ตั้งตัวรีบกระชับโอบกอดร่างที่ตอนนี้อยู่ต่ำกว่าผมให้แนบแน่นยิ่งขึ้น
มันประคองพาร่างที่อยู่บนตัวมันของผมค่อยๆเคลื่อนที่โดยไม่มีที่ท่าว่าจะชนกับสิ่งกีดขวางใดๆ
พอถึงที่หมายที่มันต้องการมันหยุดและทิ้งตัวลง
สัมผัสนุ่มๆกำลังบอกผมว่าที่ตัวผมมันเด้งลงไปก็คือเตียงนุ่มๆที่กำลังรองรับไอมาร์คทิ้งตัวตามผมลงมาติดๆ
ละริมฝีปากออกจากผมแขนแกร่งๆยันไปกับฟูกเตียงโดยที่ร่างของผมอยู่ภายใต้อาณัติ
มันมองตาของผมด้วยแววตาเต็มไปด้วยความหยาดเยิ้ม คล้ายกับคนที่กำลังโดนยาเสน่ห์
ปลายคางของผมถูกมันเชิดขึ้นมาเบาๆด้วยมือข้างหนึ่งที่เพิ่งถอนจากการค้ำยันเอาไว้
มันหอมลงไปที่แก้มข้างซ้ายผมอย่างแผ่วเบาก่อนจะกดจูบเน้นเบาๆลงไปที่ลำคออีกครั้งอย่างนุ่มนวล
ใบหน้าหลอเหลาที่ผมไม่รู้ว่าตายไปเกิดมากี่ชาติจะได้แบบนี้มั้ยกลับมาจ้องมองผมอีกครั้ง
ตาคมๆสำรวจมองไปทั่วไปหน้าตั้งแต่ดวงตาจรดริมฝีปากจนคนที่ถูกมองอย่างผมรู้สึกว่ากำลังถูกกลืนกินไปจนหมดตัว
มันกลับมาโฟกัสที่ดวงตาของผม ก่อนจะเอ่ยปากพูดอะไรบางอย่าง
“ยอมให้วางลงบนเตียงแบบนี้ กูจะถือว่ามึงยอมนะ”
ผมไม่ได้ตอบอะไรมันออกไป แค่หลับตาลงรับกับสัมผัสใหม่ที่กำลังเข้ามา
ผมไม่รู้ว่าตัวเองพร้อมแค่ไหนแต่ผมคิดว่าตอนนี้ผมขาดมันไม่ได้ จะว่าผมหลงมันก็อาจจะใช้คำนั้นได้
ถ้าเกิดว่ามันหมายถึงการโหยหาทุกๆอย่างที่เป็นตัวมัน และถึงแม้ว่าผมจะต้องเสียใจในอนาคตแต่ผมคงไม่เสียใจที่ได้เป็นส่วนหนึ่งของกันและกันกับมัน
ผมไม่ต้องเรียกร้องอะไรจากมัน นอกจากความรู้สึกที่เรากำลังจะช่วยมันสร้างกันขึ้นมา...สร้างมันไปพร้อมกัน
เสื้อเชิ้ตนักศึกษามันค่อยๆถูกปลดออกอย่างไม่เร่งรีบโดยคนที่ยังคงเล่นคลอเคลียอยู่กับซอกคอของผม
ตอนนี้กระดุมทุกเม็ดถูกปลดออกหมดแล้วเหมือนกับสติของผมที่กำลังค่อยๆหลุดลอยออกไป คนด้านบนไล่วนลิ้นร้อนผ่านไหปลาร้าที่เป็นเนินลงมาทุกสัมผัสมันมีผลกระทบต่อปลายประสาท
ผมสะดุ้งแอ่นอกสู้รับกับปลายลิ้นที่ปะทะเข้ามาอยู่บนยอดอก
“อ๊ะ....” ผมเผลอร้องปล่อยเสียงที่น่าอายออกไปให้เจ้าของลิ้นที่ดูดดุนผละสายตาจากตรงจุดนั้น
หยุดการกระทำคลี่ยิ้มผ่านสายตาชั่วขณะ
ช้อนมองส่งสายตารุกฆาตให้ผมที่ไม่รู้เหมือนกันว่าหน้าตาตัวเองตอนนี้มันจะดูไม่จืดซักแค่ไหน
ผมห่อปากพลางหอบเบาๆจิกเล็บกำผ้าปูเตียงผืนใหม่เอาไว้แน่นเมื่อคนเจ้าเล่ห์เริ่มใช้มืออีกข้างมาร่วมบดขยี้ตุ่มไตอีกข้าง
ปากอีกข้างก็ครอบครองเล่นลิ้นละเลงรัวอีกทั้งนิ้วหัวแม่มือกับนิ้วชี้ก็สอดประสานทำนองช่วยกันรุกให้มันยิ่งแข็งยิ่งตั้งตึง รู้สึกเสียวซ่านจนต้องจิกปลายเท้าเข้าหากัน
“แฮ่ก....อืออฮืมมม...”
ผมเริ่มเม้มปากตัวเองเอาไว้เข้าหากันหลังจากปล่อยเสียงที่เกิดจากอารมณ์ขึ้นมาอีกระลอก
ต้องขอโทษผ้าปูที่นอนด้วยที่ตอนนี้ผมกำลังทำลายมันจนยับยู่ยี่ไปหมด
ปลายนิ้วมือปล่อยให้ลิ้นและปากทำหน้าที่ของมันต่อไปคิดว่าตอนนี้มันอยากได้งานใหม่ที่น่าตื่นเต้นกว่าเดิม
มาร์คใช้ฝ่ามือข้างเดิมลูบผ่านหน้าท้องผ่านสะดือจนมาถึงตรงส่วนที่ทำให้ผมรู้สึกอายมากที่สุด
อุ้งมือหนาแตะลงวนเล่นเบาๆที่ส่วนอ่อนไหวกลางลำตัวที่ตอนนี้มันแข็งสู้มือไปตามแรงอารมณ์ที่ทั้งผมและมันช่วยกันสร้างขึ้น
มันปลดกระดุมกางเกงสีดำตัวโปรดของผมค่อยๆรูดซิบลงมาเผยให้เห็นส่วนที่นูนต้อนรับสายตาที่กำลังตั้งใจมองอย่างสุดกำลัง
ถ้าผมบอกว่าผมเปลี่ยนใจตอนนี้มันจะทันมั้ย...ผมเริ่มกลัวขึ้นมาซะแล้วก็สายตาของมันตอนนี้ดูๆแล้วยังไงก็เก็บความหื่นเอาไว้ไม่มิด
มันยกสะโพกผมขึ้นมาเพื่อร่นกางเกงให้ดึงลงมาได้สะดวก
กางเกงสกินนี่ยีนส์ตอนนี้มันหลุดลงมาอยู่ต่ำกว่าสะโพก
มือหนาดึงขอบกางเกงตัวสุดท้ายที่ปกปิดส่วนที่ผมหวงที่สุดเอาไว้ให้ลงไปอยู่กับกางเกงที่เพิ่งจะดึงลงไปเช่นกัน
ใจของผมมันเต้นไม่เป็นจังหวะพร้อมกับเลือดในกายที่สูบฉีดอย่างรุนแรง
มันใช้ฝ่ามือกอบกุมเจ้าส่วนนั้น ชักขึ้นลงไปตามสัดส่วนอย่างเนิบนาบ
ผมได้แต่หลับตาลงเพราะไม่สามารถทนต่อสายตาที่มันกำลังจดจ้องผมไปทั่วเรือนร่าง
ปากก็ยังคงเม้มเก็บเสียงเก็บอารมณ์ไม่ให้เล็ดลอดออกมาให้ตัวเองต้องรู้สึกอายไปมากกว่านี้
“อึกก...มะ...อ๊ะ..” ถึงพยายามจะเก็บแต่ก็มีบ้างที่เผลอหลุดออกมาเพราะมันกลั้นไม่ไหวจริง ๆ
ปากเริ่มทำร้ายตัวเองเพียงเพราะเม้มปากลงไปมันไม่เพียงพอต่อการเก็บกลั้น ผมกัดปากตัวเองจนมันห้อเลือดไปเพราะความเสียวแถมตอนนี้ยังเริ่มพาลไปทำร้ายคนข้างบนด้วยการจิกลงไปที่หัวไหล่แกร่งๆของไอมาร์ค
มือที่กอบกำอยู่กลางลำตัวเร่งจังหวะในการสาว อารมณ์ผมมันพุ่งไปตามแรงกระทำที่ให้รับจนไม่สามรถรับรู้อะไรได้อีก
สมองมันขาวโพลนภาพทุกอย่างมันพร่าไปหมด
“อ่ะ....ไม่ไหววว...ไม่ไหว อื้ออื้อ....” แก่นกายที่ถูกชักรูดถูกเร่งให้ไว้ขึ้นอีกเมื่อคนบงการเห็นว่าผมใกล้จะขาดใจตายเต็มที
“ฮ่ะ....อ่ะ...อื้อออื้อออื้ม...ฮึ่กกก” สิ้นสุดปลายเสียงผมทิ้งร่างอันไร้เรี่ยวแรงของตัวเองอย่างไม่รู้ทิศทาง
เสียงลมหายใจดังหืดหาดไปทั่วบริเวณเพราะมันไม่สามรถที่จะควบคุมได้
มันทั้งโล่งทั้งรู้สึกดี
น้ำสีขุ่นที่ผมเพิ่งจะปลดปล่อยเลอะเปรอะไปทั่วเนื้อตัวรวมไปถึงกางเกงที่ยังคาอยู่และฝ่ามือของไอมาร์ค
ผมไม่รู้ว่าควรจะพูดอะไรออกมาหรือเปล่าที่รู้ตัวคือไม่เคยอายอะไรขนาดนี้
“หมดแรงแล้วหรอ
ยังไม่ได้ทำอะไรเลยนะ” มันล้อเพราะมันรู้
รู้ว่าผมต้องเขินต้องอายมันดึงกางเกงที่ยังคาอยู่ออกจากตัวผมให้หลุดจนตอนนี้ไม่มีเพียงเสื้อเชิ๊ตที่ถูกเปิดลงมาถึงหัวไหล่ซึ่งมันไม่ได้ช่วยปกปิดอะไรได้เพราะมันไม่ได้ติดกระดุมซักเม็ด
ไอมาร์คมันก้มต่ำเลียผมตั้งแต่โคนต้นขาด้านในขึ้นมา
ผมสั่นไปทั่วร่าง หน้าท้องยุบเกร็งกระเพื่อมขึ้นลงเมื่อลิ้นร้อนๆโลมเลียมาบำเรอถึงที่
ความเสียวมันไม่เคยเข้าข้างใครจริงๆ มาร์คมันจะทำให้ผมตายแล้วตายอีก
ผมตกใจมากเมื่อเห็นว่ามันกำลังกลืนคราบน้ำที่ติดอยู่บริเวณหน้าท้องน้อยและสะดือมันกลืนลงไปอย่างไม่รังเกียจ
ผมไม่กล้าพูดอะไรออกไปไม่ว่าจะด้วยเหตุผลใดๆ
พอเล่นกับร่างกายส่วนหน้าของผมจนพอใจมันจับสะโพกของผมให้ผมคุกเข่าลงไปตั้งฉากกับเตียงจนผมแทบจะเซล้มลงไปต้องใช้มือทั้งสองยันทรงตัวเอาไว้
มันจัดการป้ายไปที่ช่องทางที่อยู่ข้างหลังด้วยมือที่ยังคงเต็มไปด้วยคราบน้ำจากตัวผมก่อนจะค่อยๆกดนิ้วลงไปทางช่องทางเดิม
ผมสะดุ้งเพราะเป็นครั้งแรกที่ถูกสิ่งแปลกปลอมเข้ามาในร่างกายแบบนี้
มันรู้สึกจุกๆหน่วงๆอย่างบอกไม่ถูก นิ้วแข็งๆกดเบาๆวนๆอยู่อย่างนั้นย้ำๆจนร่างกายของผมมันเริ่มจะชินกับสิ่งแปลกปลอม
จากหนึ่งนิ้วเพิ่มเป็นสองช่องท่องคับแน่นของผมมันทรยศด้วยการทำให้ผมอายแทบจะหมุดดินหนีอีกครั้งเมื่อจังหวะที่นิ้วทั้งสองกำลังชักเข้าออกมันกลับกลืนกินตอดรัดสิ่งแปลกปลอมราวกับว่าสนิทสนมกันมานาน
“อึก...”
“อึก...”
ผมทรุดหน้าเสียการทรงตัวสั่นสะท้านทันทีที่นิ้วทั้งสองมันกดไปโดนอะไรบางอย่าง
มันทำให้ผมเสียวจนแทบจะดิ้นพล่าน
ผมงับปากลงบนนิ้วชี้ระงับอารมณ์และกลัวว่าเสียงน่าอายมันจะดังเล็ดลอดออกมา มันเสียวมากจนผมไม่รู้จะทำยังไง
เหมือนมันจะจับอารมณ์ของผมได้
พอมันรู้จุดที่ทำให้ผมถึงกับทรุดมันก็เร่งกดลงไปที่เดิมซ้ำๆจนผมต้องระบายมันลงกับผ้าปูอีกครั้ง
ผมไม่รู้ว่าหน้าของมันตอนนี้เป็นยังไงเพราะผมไม่คิดที่จะหันไปมองเลยผมแทบจะหลับตาอยู่ตลอดด้วยซ้ำ
จะตายอยู่แล้วตอนนี้ผมรู้สึกอยากได้บางอย่างเข้ามาเติมเต็ม
บางอย่างที่มันมากกว่านี้
“อื้อ...ม...ไม่ไหวแล้ว” หน้าของผมมันคงยืนยันคำพูดได้เป็นอย่างดี
ผดเหงื่อผุดขึ้นมาเต็มไปทั่วใบหน้าเพราะความร้อนที่แทรกไปทุกอณู ไอมาร์คมันค่อยๆเพิ่มจำนวนนิ้วมากขึ้นส่วนช่องทางของผมมันก็ยังไม่เลิกเชิญชวนนิ้วทั้งหลายที่กดอยู่ในตัว
“ขอเข้าไปนะ”
“อ๊ะ!..” มันจู่โจมผมทันทีที่พูดจบ
มันดันแก่นกายที่ไม่รู้ว่ามันไปปลดกางเกงออกมาตอนไหน
ดันลงโดยที่ผมไม่ได้ตั้งตัวมันดันส่วนที่แข็งขืนจ่อเข้ามาทีเดียวจนมิดด้ามจนผมคิดว่าร่างของผมมันต้องฉีกขาดไปแล้วแน่ๆ
“อึก...ไอมาร์คกูเจ็บ” ผมพ่นคำที่บอกถึงอาการของผมในขณะนี้ได้ดีที่สุด
น้ำตาของผมมันเริ่มมีเม็ดเล็กๆเกาะอยู่ที่หางตา
เจ็บแค่ไหนคงไม่ต้องบอกขนาดที่ทำให้น้ำตาของผมไหลออกมาได้
“ไม่เอาแล้วกูเจ็บฮือ...ฮึก” ผมไม่รู้หรอกว่าของแบบนี้ครั้งแรกมันเป็นยังไง มันจะเจ็บขนาดนี้มั้ย
ที่ผมรู้คือของๆมันกำลังคาอยู่ในตัวผมแล้วถ้าขยับมากกว่านี้ผมคงจะขาดใจตายแน่ๆ
มันปลอบขวัญผมด้วยการซับจูบลงมาที่กลางแผ่นหลังประคองจับที่เอวของผมแล้วเลื่อนต่ำลงไปที่สะโพกมันคลึงวนไปมาจนผมเริ่มเสียวอีกครั้งแต่ความเจ็บมันยังคงมีอยู่
“กูก็ไม่อยากให้มึงเจ็บ...แต่มาขนาดนี้แล้ว
อย่าใจร้ายกับกูเลย
จะพยายามทำให้เบาที่สุดนะ”
มันถอนหายใจเฮือกใหญ่ห่อปากขบสันกรามข่มอารมณ์ที่คงจะพุ่งพล่านโดดแล่นไปถึงไหนต่อไหน มาร์คค่อยๆถอนแก่นกายออกอย่างช้าๆค่อยๆเข้าค่อยๆออกอย่างใจเย็น
ปากหยักกดจูบไปทั่วแผ่นหลังเบาๆ
ผมรู้ว่าอารมณ์มันกำลังพุ่งขึ้นสูงสุดแต่มันก็เลือกที่จะข่มตัวเองเพื่อถนอมผมไว้
แล้วแบบนี้จะไม่ให้ผมยอมมันได้ไง
“ซี๊ดดดส์...แบมอย่าเกร็ง” ผมไม่รู้ว่าอย่าเกร็งของมันต้องทำยังไง
มันยังคงหยัดสะโพกเข้าออกมาแบบเนิบๆจนตอนนี้ผมรู้สึกได้ว่าช่องทางของผมมันเริ่มปรับตัวได้แล้ว
ความเจ็บเมื่อกี้ถูกคละปนไปกับความเสียว ส่วนคนข้างหลังพอรับรู้ได้ว่าส่วนนั้นของผมมันเริ่มเปิดทางจนเป็นธรรมชาติก็เริ่มเร่งจังหวะสวนสะโพกเข้ามาจนผมทั้งจุกและเสียวไปพร้อมๆกันกลายเป็นความรู้สึกดีเข้ามาแทนที่
ผมยกมือขึ้นมากดปิดที่ปากข่มระบายความวาบหวามเมื่อตอนนี้ร่างของตัวเองกำลังถูกกระแทกจนตัวโยนมีเพียงมือข้างเดียวที่ยันเตียงนอนเอาไว้
น้ำตามันไหลออกมาทั้งเจ็บและเสียว หน้าที่สะบัดไปมาพราวไปด้วยหยาดเหงื่อปอยผมปลิวสไวไปตามแรงที่โดนกระแทก
“ฮืมมม...แบมแบม”
เสียงทุ้มกดต่ำที่เจ้าตัวโน้มลงมาให้แนบชิดใบหูขณะทีส่วนล่างยังคงทำงานไม่ยั้ง
มันจูบบนเนินไหล่พร้อมกับใช้มือมาดึงมือของผมที่ปิดปากตัวเองเมื่อครู่นี้มากุมแล้วจับยันลงไปที่เตียงพร้อมๆกับแขนของมัน
จะตายอยู่แล้ว...ผมกำลังจะตาย
“อ๊ะๆๆ...มาร์คเบา...ฮึก...”
พั่บ พั่บ พั่บ
“ฮืมมมม...ไม่งอแงนะ”
มาร์คมันใช้แขนทั้งสองซ้อนแล้วสอดลงใต้ข้อพับกระชับตัวให้แน่นแล้วโถมแรงหยัดสะโพกลงมาไม่ยั้งทั้งถี่ทั้งรัวจนหน้าของผมมันสะบัดสะบักสะบอมเหยเกไปตามแรงรับ
“อ๊ะๆๆ...ม...ไม่ไหว...อ๊ะๆๆ”
“อืมมมมมม....แบมแบม...แบมแบม...
เรียกชื่อกูที”
“อือๆๆ...อืมมมม ม...มาร์ค
ฮะ...อ่ะๆ”
“ฮืมมมมมม...”
พั่บ พั่บ พั่บ
“ไม่ไหวแล้วมาร์คคคอื้ออออ~~ ”
สะโพกแกร่งเร่งทำงานเมื่อรู้ว่าทั้งผมและตัวเองเริ่มจะถึงจุดปลายทาง
ผมทนไม่ไหวปลดปล่อยน้ำรักออกมาก่อนอีกคนที่ยังคงซอยลงมาถี่ขึ้น
จนในที่สุดมาร์คมันก็กระแทกซ้ำๆเน้นๆลงมาสองสามที่ก่อนฉีดน้ำอารมณ์อัดพุ่งเข้าไปจนผมเสียววาบไปทั่วท้องน้อย
ตอนนี้สมองของผมมันโล่งไปหมด
ผมล้มตัวหอบอย่างไร้เรี่ยวแรงฟุบลงไปกับเตียงทันทีที่ได้ปลดปล่อยไอมาร์คมันไม่ลืมที่จะกดลงมาบนไหล่ที่เดิมด้วยสันจมูกก่อนจะใช้ปากซับลงไปเบาๆ
End NC Part กลับไปอ่านต่ออย่าดื้อครับ;) http://goo.gl/fC3P1E
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น