NC มาร์คเมทัล -5 [chapter35]
CUT
ความปั่นป่วนกำลังแผ่ซ่านไปอย่างทั่วถึงเมื่อดูเหมือนฝ่ามือจะไม่หยุดการกระทำลงง่ายๆ
ผมได้แต่อยู่นิ่งๆแหงนไปหน้าไปตามอารมณ์ที่มาร์คมันหยิบยื่นให้
ซอกคอไม่มีเนื้อที่เหลือให้อย่างอื่นนอกจากริมฝีปากที่มีมาร์คเป็นเจ้าของ
ผมแอ่นตัวอย่างไม่อายแต่ความเขินก็ยังคงอยู่เมื่อปลายนิ้วร้ายแตะลงมาที่จุดไวต่อความรู้สึก
จุกเล็กๆที่อยู่บนตัวทั้งสองกำลังถูกปรนเปรอด้วยปลายนิ้ว
แค่เฉียดเข้าหาในตอนแรกก็ทำผมขนลุกไปหมด แต่ถึงอย่างไรซอกคอก็ยังถูกจับจองพื้นที่ความเป็นเจ้าของไปพร้อมๆกัน
ผมนึกสภาพหน้าของตัวเองไม่ออกเมื่อมาร์คมันเพิ่มระดับความหนักในการลงปลายนิ้ว
มือที่ว่างผมควานหาสิ่งที่จะพอยับยั้งอาการลงไปได้บ้างโดยการคล้องไปที่ลำคอของคนที่กำลังขบเม้มสร้างรอยไปตามลาดไหล่
มืออีกข้างมาร์คละมันออกจากตุ่มไตที่เริ่มแข็งขืนก่อนจะลูบลงมาที่ต้นขาที่เริ่มอยู่ไม่ติดที่เพราะความเสียว
เรียวขาที่อยู่บนตักของมาร์คไม่รู้จะทำให้มันหนักหรือเปล่า
อย่างไรก็ตามผมไม่สามารถที่จะหาคำตอบได้ในขณะนี้ ทำได้แค่ปล่อยให้มันบิดพลิ้วไปตามอารมณ์
“ฮื้อ...มาร์ค”
ผมหลุดเสียงครางออกมาแถมยังจิกปลายเล็บลงไปบนคอของมาร์คมันอีกแล้ว
ก็เพราะฝ่ามือที่เคยลูบไปตามต้นขาตอนนี้มันล้วงเข้าไปในกางเกงวอร์มตัวหลวมที่ผมใส่อยู่
“อะไร..”
มาร์คถามกลับมาด้วยเสียงแผ่วๆแต่ปลายเสียงติดยียวนนั่นทำให้ผมรู้ว่ามันกำลังแซวผมที่ผมกำลังดิ้นพล่านอยู่บนตัวมันแบบนี้
“อ๊า...มาร์ค...ฮื้อ...”
หัวผมส่ายไปมาและดูเหมือนจะรุนแรงขึ้นทุกทีเมื่อมาร์คเร่งจังหวะการชักสิ่งที่อยู่ในมือ
มันมีผลต่อระบบประสาทของผม ใบหน้าผมเห่อร้อนจนแทบจะระเบิด
เหงื่อเม็ดเล็กๆเริ่มผุดขึ้นมาทั้งที่แอร์ในห้องก็เปิดไว้
มาร์คกำลังจะทำให้ผมขาดใจตาย
จะกี่ครั้งต่อกี่ครั้งก็เหมือนจะเป็นครั้งแรกของเราเสมอ
ผมซุกใบหน้าลงไปที่ลำคอของมาร์ค
ตัวก็แอ่นไปตามจังหวะมือหนาที่อยู่ทั้งบนอกและกลางลำตัวเมื่ออารมณ์มันใกล้แตะไปถึงจุดที่สูงที่สุด
ฟันคมๆถูกขบอยู่บนเนื้อปากหยุ่นๆของตัวเอง จนในที่สุดผมก็ทนไม่ไหว
“อื้อ...มะ..มาร์ค...”
ร่างผมอ่อนยวบลงไปบนอีกร่างหลังจากที่กระตุกเกร็งและคงจะปลดปล่อยของเหลวๆไปทั่วมือของมาร์ค
สมองที่เคยขาวโพลนตอนนี้มันโล่งโปร่งไปหมด
ผมไม่อยากนึกภาพใบหน้าของมาร์คว่ามันกำลังมองผมแบบไหน
ผมหลับตาและยังคงซุกใบหน้าไว้ตอนนี้มันเลื่อนมาอยู่ระดับอกของมาร์คแทน
“เพิ่งจะตื่น จะหลับอีกแล้วเหรอหืม..”
ผมอดหมั่นไส้ในความกวนประสาทของมันไม่ได้
อยากจะด่าออกไปมากแต่สภาพตัวเองตอนนี้มันก็ไม่เอื้อแถมยังได้แต่หอบอยู่บนตัวมันแบบนี้
ปกติก็ไม่มีทางที่จะชนะอยู่แล้วแบบนี้ยิ่งมองไม่เห็นทาง
มาร์คประกบริมฝีปากเข้ามาอีกครั้งพร้อมโถมกายลงมาตามผมที่เจ้าตัวเพิ่งจะจับให้นอนราบลงมากับโซฟา
ปลุกเร้าร่างกายผมที่มันอ่อนล้าลงทุกขณะยิ่งได้ปลดปล่อยไปเมื่อครู่ดูเหมือนว่าความเหนื่อยมันยิ่งเล่นงาน
คราบน้ำที่ติดอยู่ตามฝ่ามือหนาถูกป้ายลงตามหน้าท้องที่มาร์คเพิ่งจะเลิกเสื้อยืดตัวโคร่งขึ้นมา
ก่อนที่เจ้าตัวจะเริ่มทำการบรรเลงริมฝีปากลงไปซ้ำรอยคราบน้ำที่เปรอะเปื้อน
หน้าท้องผมยุบพองไปตามระดับของลิ้นอุ่นๆที่ตอนนี้กำลังเล่นอยู่ที่แอ่งสะดือ
สภาพของผมตอนนี้คงจะดูไม่จืดผิดกับอีกคนที่ยังดูดีครบถ้วนทุกประการ
ไม่นานกางเกงของเจ้าตัวที่ผมใส่อยู่ก็ถูกถอดออกไปไม่ยากนัก
ผมถดเรียวขาเข้าหาตัวเมื่อช่วงล่างรู้สึกโล่งและวาบหวิว
ร่างกายตอนนี้ไม่เหลืออะไรนอกจากเสื้อยืดของมาร์คเท่านั้น
มาร์คหยุดการกระทำทุกอย่างตอนนี้ได้แต่จดจ้องอยู่ตามเรียวขาที่เปลือยเปล่า
สายตาคมๆมันทำให้ผมอยากจะสลายหายไป สายตาของมาร์คมันกำลังกลืนกินผมเข้าไปในทุกๆอณู
ถ้ามาร์คยังเอาแต่จ้องอยู่แบบนี้ผมจะแกล้งชิงหลับให้มันรู้แล้วรู้รอด
มันก็รู้ว่าจะกี่ครั้งต่อกี่ครั้งผมก็ยังคงอายสายตาของมัน
ผมเลือกที่จะเบนใบหน้าหลบสายตาแต่แล้วริมฝีปากก็เริ่มทำการแตะลงมาที่ต้นขาด้านซ้ายที่ผมนอนกึ่งตะแครงอยู่
มาร์คจูบมันอย่างแผ่วเบาซ้ำๆอยู่สองสามครั้ง ก่อนจะใช้มือจับสะโพกยกตัวผมให้กลับมานอนหงายตรงๆแล้วค่อยๆแทรกตัวเองให้อยู่ระหว่างขาทั้งสองที่อ้าออก
ผมถูกจับล็อคสะโพกไว้รู้สึกว่าตอนนี้มันกำลังเกยอยู่บนหน้าตักของมาร์คที่กำลังอยู่ในท่าขุกเข่า
แผล่บ..
“อ๊า...”
ผมร้องเสียงหลงเมื่อช่องทางที่ปิดสนิทถูกแตะสัมผัสด้วยความชื้นที่นุ่มหยุ่น
ที่ผมตกใจเพราะมาร์คไม่เคยใช้ลิ้นทำแบบนี้กับตรงนั้นของผม
“ฮื้อ...มาร์คอ๊า...ทะ..ทำอะไร..อื้อ”
มาร์คไม่ตอบเป็นคำพูดแต่ย้ำคำตอบด้วยการกระทำ
การกระทำที่ทำให้ผมเหมือนคนเป็นบ้ามากขึ้นเรื่อยๆ
ผมดิ้นพล่านมีความเสียวมันวาบไปทั่วร่างกาย
หลายครั้งที่สะโพกแอ่นไปตามลิ้นหนาที่แทรกเข้าไปในช่องทาง นาทีนี้ผมกลับรู้สึกต้องการบางอย่างเข้ามาเต็มเติม
เติมเต็มในส่วนนื้ที่ใกล้จะทำให้ผมขาดใจ
“อ่ะ...มาร์คไม่ไหวแล้ว...อ่ะฮ่ะ..”
ยอมปราณีผมด้วยการหยุดลิ้น
แต่ใบหน้าที่หน้าออกมาสบตาอยู่ตอนนี้มันทำให้ผมกลับอับอายมากกว่าเดิมหลายเท่าตัว
รู้สึกว่านัยน์ตามันเริ่มพร่ามัว ผมปรือตามองมาร์คที่เพิ่งปล่อยให้ผมเป็นอิสระจากเรียวลิ้นก่อนจะจัดการถอดเสื้อของตัวเองออกเผยให้เห็นมัดกล้ามที่เรียงตัวสวยอยู่บนหน้าท้องที่แข็งแรงแบบที่ผมไม่มี มาร์คเลียริมฝีปากโน้มลงมาที่ลำคอแล้วยกท้ายทอยผมขึ้นก่อนจะประกบเนื้อปากเข้ามา
มืออีกข้างลูบไล้อย่างสะเปะสะปะอยู่บนหน้าท้อง
ค่อยๆเคลื่อนต่ำลงมาจนถึงบริเวณกลีบช่องทางที่อ่อนนุ่ม
เล่นกับทางเข้าไปพร้อมๆกับเรียวปากที่ง่วนอยู่กับช่วงลำคอและลาดไหล่
ผมรู้สึกได้ว่าบริเวณนั้นมันเปียกชื้นเต็มไปด้วยน้ำลายของมาร์ค
นิ้วยาวกดแทรกผ่านผนังที่ตอบรับสัมผัสได้เป็นอย่างดี
ในทุกๆครั้งที่มันจี้ไปโดนจุดที่อยู่ด้านในก็ทำให้ผมมีปฏิกิริยากลับไปในทุกๆครั้ง
เรียวลิ้นที่เปียกชื้นตอนนี้หันมาเล่นงานกับยอดอกทั้งสองจนเปียกชุ่มไปด้วยน้ำใส
ผมแอ่นทั้งอกและสะโพกให้กับอีกคน
มาร์ครู้ดีทุกอย่างว่าทำตรงไหนจุดไหนผมถึงจะเป็นแบบนี้
ดูจะพอใจกับทุกกริยาที่ผมตอบสนองกลับไป เมื่อเรียวปากหยุดการกระทำแล้วยกยิ้มมุมปาก
ช้อนสายตามามองผมที่ไม่เหลือเค้าของแบมแบมคนเดิม
“น่ารัก...”
มันใช่เวลามายอกันตอนนี้ไหมล่ะ
กับนาทีที่ผมจะขาดใจ น้ำเสียงทุ้มต่ำติดแผ่วไม่ได้เข้ากับคำชมที่มันบอกว่าน่ารักเลย
มันรู้ว่าผมเขินมันก็ยิ่งจะแกล้งกันแต่ผมทำอะไรมันไม่ได้ไง
ละจากปากก็ยังมีนิ้วร้ายๆที่มาแทนทีอยู่บนอกที่คงจะบวมช้ำ
“ฮ๊าาาา...มาร์ค”
พอเงยขึ้นมากวนผมได้ไม่นานมันก็กลับไปงุ่นอยู่กับยอดอก
แถมยังเพิ่มจำนวนนิ้วที่ชักเข้าออกอยู่ภายใน
มันจะว่าผมแรดไหมถ้าตอนนี้ผมอยากจะบอกว่าผมไม่ได้ต้องการแค่นิ้วของมันเท่านั้น
“เข้ามานะ...เข้ามาได้แล้วอือ..”
ผมพูดด้วยเสียงสั่นๆติดแหบ
ผมหวังว่ามันจะเข้าใจที่ผมพูดโดยที่ไม่ต้องขยายความอะไรไปมากกว่านี้
“มาร์ค...กูไม่ไหวแล้วนะ...อ๊ะๆ”
“อยากได้อะไร..”
ผมรู้ว่ามันเข้าใจ
แต่มันก็เลือกที่จะแกล้งผมอยู่เสมอ
“เลิกแกล้ง..อือได้ละ..แล้ว”
“ก็บอกมาก่อน”
“กู..อ่ะ”
“พูดเพราะๆ..”
“ฮื้อ..มาร์ค”
มาร์คบอกก่อนจะตวัดปลายลิ้นลงมาแรงๆ
แบบนี้มันยิ่งทำผมสติแตกกว่าเดิม
“แบม..อื้อ...อยากได้..อ่ะ...”
“อยากได้อะไร..”
“แบมอยากได้..มาร์คอะ..อ๊า..ง”
“หึหึ..”
มาร์คหัวเราะในลำคอเบาๆ
เป็นการหัวเราะที่บ่งบอกได้ถึงความอารมณ์ดี
“อยากได้ก็มาเอา”
มาร์คจับร่างของผมให้พลิกขึ้นไปอยู่ด้านบนแทน
หยุดทุกอย่างลงดื้อๆ ถึงทุกอย่างจะหลุดลงแต่อารมณ์ผมมันไม่หยุดตาม
มันนอนลงไปใช้มือหนุนศีรษะตัวเองเอาไว้เหมือนกำลังนอนรออะไรบางอย่าง
ส่งสารให้ผมเริ่มทำความเข้าใจด้วยการใช้สายตามองต่ำไปยังส่วนนั้นของตน
ภายใต้กางเกงวอร์มที่มีอะไรตื่นตัวอยู่แค่รอให้ผมกระตุกปลายเชือก
“รออะไรครับ จัดการแทนมาร์คที”
กางเกงวอร์มและชั้นในของมาร์คถูกร่นลงไปพร้อมๆกัน
ผมค่อยๆเขยิบตัวขึ้นไปจากหน้าตักของมาร์ค
จับชายเสื้อที่สวมอยู่ให้เลิกขึ้นเลิกน้อยเพื่อที่จะได้นั่งลงไปให้ตรงกับส่วนๆนั้น
ผมจับส่วนที่แข็งขืนรูดมันอยู่สองสามครั้งก่อนจะจ่อมันเข้าไปที่ช่องทางของตัวเอง
ฟันคมกัดริมฝีปากตัวเองแน่นเมื่อส่วนนั้นของมาร์คมันเข้าไปได้แค่ส่วนหัว
เหมือนมาร์คจะรู้สถานการณ์ดียอมละมือลงมาจากใต้ศีระษีก่อนจะขยำคลึงไปตามสะโพกที่อยู่บนตัวมาร์ค
“อ๊ะ !”
ผมกลั้นใจนั่งลงไปบนท่อนเนื้อที่แข็งร้อน
ความจุกเข้าแทรกเต็มๆ ก่อนที่น้ำตาเม็ดเล็กๆมันจะเกาะอยู่ที่หางตา ค่อยๆขยับขึ้นลงอย่างยากลำบาก
มันอึดอัดและคับแผ่น ผนังด้านในก็ไม่โอนอ่อนให้เลย
พอเห็นผมเริ่มขยับมาร์คก็ช่วยประคองช่วงเอวของผมเอาไว้
นิ้วโป้งเกลี่ยไปบนเนื้อผิวพร้อมกับจับบังคับคล้อยตามการขยับของผมที่เนิบนาบ
ผมเชิดหน้าขึ้นเมื่อความเสียวเริ่มชัดเจนขึ้นเรื่อยๆ
มือกดไปบนลอนท้องเพื่อให้การขยับขึ้นลงนั้นสม่ำเสมอ
รู้สึกได้ว่าระดับของการขยับขึ้นลงมันเริ่มถี่ขึ้นเรื่อยๆ
“อืม..แบม..”
เสียงครางกดต่ำเป็นเอกลักษณ์ยิ่งสร้างอารมณ์ร่วมให้ผม
ผมปรือตามองสายตาของคนใต้ร่างด้วยใบพวงแก้มทีแดงซ่าน กัดเข้าที่ปากตัวเองเพื่อระงับความเสียว
“อื้อๆๆ...อ๊ะๆ..”
เป็นมาร์คที่ตอนนี้เริ่มกระแทกสะโพกสวนขึ้นมาเพราะผมผมเริ่มขยับได้ช้าลง
ผมหวีดเสียงร้องลั่นเมื่อส่วนหัวมันเข้ามาลึกและรุนแรงมากขึ้นเรื่อยๆ จนมาร์คจับหลังผมกดลงไปบนอกจัดการพลิกตัวอีกครั้ง
อ้าขาของผมขึ้นไปราบติดกับพนักโซฟาส่วนอีกข้างก็ห้อยลงไปทั้งๆที่ช่วงล่างของมาร์คยังขยับอยู่
สะโพกหนาเป็นฝ่ายคุมเกมอย่างเต็มตัว
ร่างของผมตอนนี้ขยับขึ้นลงในแนวราบไปตามความหนักหน่วงเต็มกำลัง จิกเล็บไปเนื้อเนื้อหยาบที่เจ้าของโถมตังลงมาหาผม
“อ๊ะ...อ๊ะ...อ๊ะ!..”
“ซีดด..แบม”
“จะ...ไม่...ไม่ไหวแล้ว..อ๊า
. มาร์คเร่งจังหวะสะโพกถี่ขึ้นเมื่อได้ยินที่ผมบอก
ผนังด้านในผมมันตอดหนักขึ้น
“แบม...กูมีอะไรจะ..บอก”
จะบอกอะไรค่อยบอกที่หลัง
เพราะตอนนี้ผมใกล้จะไปแล้ว
ปัปๆๆ..
“อ๊ะ...อ๊า!...”
ผมไม่ได้สนใจที่มันพูดเลย
สมองตอนนั้นมันขาวโพลนไปหมด ไม่นานผมก็กระตุกเกร็งปลอดปล่อยออกมาอีกครั้ง
มาร์คยังโถมแรงเข้ามาเพราะตัวเองยังไม่ได้ปลดปล่อย
คว้าคอผมให้รั้งขึ้นก่อนจะส่งเรียวลิ้นเข้ามารุกล้ำในโพลงปาก
ผมก็ตอบรับอย่างดีเพราะรู้ว่ามาร์คก็ใกล้จะไป
“แบม..มึง..”
พั่บๆๆ..
มาร์คพูดไปพร้อมกับเร่งหยัดสะโพกเข้ามาถี่ขึ้นเรื่อยๆ
“...แบม"
.
.
.
ตะ.
.
.
แต่ง
งาน...
กัน..
นะ”
เดี๋ยว..ผมได้ยินไม่ผิดใช่มั้ย
ตาของผมเบิกโพลงเมื่อได้ยินประโยคล่าสุดของมาร์คทั้งที่ร่างกายยังขยับไปตามแรง
พอมาร์คพูดจบมันก็ดันท่อนเนื้อเข้ามาอย่างหนักหน่วงอยู่สองสามครั้ง
“แต่งงานกันนะฮึก..แบม..”
พูดจบมันกดอัดฉีดน้ำเข้ามาจนผมเสียววาบไปทั่วท้องน้อย
เหมือนกันตอนนี้ผมถูกกระชากวิญญาณออกไปแล้วไม่รู้ว่าเพราะที่มาร์คบอกหรือเพราะกิจกรรมที่เรากำลังทำ
มาร์คพลิกตัวลงไปนอนราบกระชับผมที่อยู่ด้านบนเข้ามากอด
ผมยังทำตัวไม่ถูกกับประโยคเมื่อครู่
กลับไปอ่านต่อ http://goo.gl/hsxb5A
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น